SOUNDTRACK FOR SUMMER pt. 2

Dalmacija, Hvarska pjaca. 

Lokalna šinjorina jednom šjoru: "A što se nisi jooovio, cila je potera bila za tebon."

Rano popodne. Sunce, zrikavci, borovi i miris smole. Po koji galeb. Topao kamen. More. Čkiljim i pokušavam da izoštrim, da pronađem linijicu spajanja mora i neba. Kažu da ako linije nema, more je toplo, isparava i ne vidi se tačna granica. Samo dve nijanse plavog koje se pri dodiru razmazuju i ljudskom oku granicu čine nepostojećom. Muzika tu nije najbitnija, a ako je ima, mora biti u duru. Poželjno je da je govor ponekad nadjača. 

Gego i Picigin band i pomenuta Hvarska pjaca

   

                                            

Već smo se navikli na lokalni govor i obogatili znanje iz Slavistike:        Shomazgoon [šomazguun], tako tamo kažu "Show must go on"! 

                                            

                                            

Odlične su i za prvu fazu povratka posle mora. Kancelarija, papiri, zadaci se gomilaju, a vama se samo u glavi vrti rečenica "a ca je ovo judi, a ca je ovo". I posle toga samo od sebe iz vas izlazi "Dobar don". Posle postanu malo daleke i potrebni su dani da bi se o njima post napravio...

A traganje za muzikom se nastavlja. O tome, uskoro.

SOUNDTRACK FOR SUMMER

Negde od aprila -  maja krećemo sa skupljanem stvari za "morsku kompilaciju". Do juna kompilacija već ima tri nastavka a do jula smo ih sva tri naučili napamet. Krajem jula odmor počinje, i crkavamo od sreće jer: 
1) domoći ćemo se plaže
2) idemo pravo u nepoznatu muzičku radnju, i pazarimo lokalne specijalitete!!!
Evo našeg prošlogodišnjeg pazara:


Suzana Horvat - hr Nora Džons

                                                                                                                                                                        

                               


DeTour - dok ne nađem bolji opis - ženski darkvudi

 

Stampedo - kad napamet znate baš sve, sve od JINX-a

Valerija Nikolovska i Kristijan Beluhan - bili su na popustu a ispali veliko otkriće:

  

 

Tek sad shvatam koliko smo otežali naše prtljage u povratku, ima toga još!!!

2 (slovima: dva)

O planiranju putovanja, sunčanim vikendima, zvocanju, životu u dvoje.

I  iracionalnom i potpunom uživanju u Čajkovskom u amerskoj polu-folk pesmi:

Life is moving, oh so fast I think we should take it slow, rest our heads upon the grass and listen to it grow.

STRIKELESS STUDIES

Moj deda nije znao tačnu godinu svog rođenja, ali je znao šta ga zanima. Rođen negde 1907-1910. pre II svetskog rata bio je učitelj. Početkom rata kao rezervni oficir vojske Kraljevine Jugoslavije je zarobljen i transportovan u logor u Italiji. Tu se našao u društvu koje je govorilo različitim jezicima. Počeo je da uči ruski.

V. Martinović, Sulmona, 2.II 1942. god. Italia

Ono malo što znam je da su zarobljenici svakog dana radili, ali uprkos ratu i nehumanom tretmanu, ipak su dobijali neku siću. Većina ih je trošila na cigare, a mogle su da se kupe i sveske, olovke. Moj deda je uzimao časove od drugih, obrazovanih zarobljenika. Prolazio kroz lekcije koje je zapisivao u svoju svesku. Ne znam koliko mu je vremena trebalo da je celu ispuni, ali u njoj nema ni jedne brlje, niti škrabotine. Sumnjam da je imao i radni sto.

Puškin i Garšin

Nakon par godina, prebačen je u logor Osnabrik u Nemačkoj. Svesku je izgubio, ali znanje nije. Nakon rata zaposlio se kao nastavnik ruskog i predavao ga do penzije. 


Svesku je sačuvao njegov prijatelj iz logora i uručio mu je oko 1960. Još uvek je uvijena u papir koji je zapravo bio omotač paketa u kojem je zarobljenicima stigla pomoć preko Crvenog krsta. 
Moja sestra poseduje njegov rečničić nemačkog. Takođe ispisan besprekornim rukopisom.

Friday evening... and life deserves a little respect

Bill Bryson's Big Bang: "Welcome. And congratulations. I am delighted that you could make it. Getting here wasn’t easy, I know. In fact, I suspect it was a little tougher than you realise.To begin with, for you to be here now trillions of drifting atoms had somehow to assemble in an intricate and curiously obliging manner to create you. It’s an arrangement so specialised and particular that it has never been tried before and will only exist this once.For the next many years (we hope) these tiny particles will uncomplainingly engage in all the billions of deft, co-operative efforts necessary to keep you intact and let you experience the supremely agreeable but generally under-appreciated state known as existence.Why atoms take this trouble is a bit of a puzzle. Being you is not a gratifying experience at the atomic level. For all their devoted attention, your atoms don’t actually care about you — indeed, don’t even know that you are there. They don’t even know that they are there. They are mindless particles, after all, and not even themselves alive."

Koliko me je samo puta ovaj Brajsonov uvod u Kratku istoriju bezmalo svačega razdrmao. Kaže B. Brajson dalje:

"Not only have you been lucky enough to be attached since time immemorial to a favoured evolutionary line, but you have also been extremely — make that miraculously — fortunate in your personal ancestry. Consider the fact that for 3.8 billion years, a period of time older than the Earth’s mountains and rivers and oceans, every one of your forebears on both sides has been attractive enough to find a mate, healthy enough to reproduce, and sufficiently blessed by fate and circumstances to live long enough to do so. "

Duhovito štivo primerenog naslova. Brajson me je vratio na školske početke, još jednom ispredavao "prirodu i društvo". Čitala sam ga uz glasan smeh na početku, malo kasnije me nervirao njegov smisao za humor, ali knjigu nisam ostavljala i na kraju priznala da ništa slično nisam čitala. Od tada malo više gledam nebo i zvezde (uglavnom petkom uveče). Kod nas izdala Laguna, preveo odlični Goran Skrobonja.